نخستين از كليه بايستي بدونين كه تمامي عطرا يه مخلوطي از مواد طبيعي (عصاره گياهان) و مواد تصنعي و مصنوعي (براي تقويت عطر و ارتقاء بازه تاثير اون) هستن. الكل تحت عنوان مايع اصلي تشكيل‌دهنده هر بو ميباشد و نسبت ادغام شدنش با اسانسهاي معطر، منجر نامگذاري جنس آخري ميشه. برهان به كارگيري از الكل اينه كه الكل با خواص تصعيد شدن و نشر به حريم بدنتون منجر ميشه ساير افراد تا مسافت يك‌سري متري بفهمن كه شما رايحه زدين.
اگه تو يه عطري ترازو مواد معطر دربين 20 تا 40 درصد باشه (و باقيش الكل و يه خشك باشه) به اون بو ميگن perfume كه‌اين گونه بو از كليه گونه هاي ديگه خالصتره و دوام بيشتري داره و در سود گرونتر هم ميباشد. اودوپرفيوم ( eau de perfume) دربردارنده 15 تا 22 درصد مواد معطره ميباشد و متداولترين گونه بو هم همينه كه هم معيار دوام و پايداري بو اون زياده و هم اينكه قيمتش نسبت به قبليه كمتره.
اودوتوالت (eau de toilette) به عطري ميگن كه درصد مواد معطره اون در ميان 8 تا 15درصد باشه. اين عطرا معمولا يه بوي ملايم و نادر دوام دارن و طولاني تر مطلوب اسپري تن هستن كه بدرد پرش خواب از راز و به كارگيري در دور و بر فعاليت ميخورن.
ادوكلن (eau de cologne) هم اساسا همون اودوتوالته كه اما اشاره‌اش به يه عطر يگانه مي باشد كه بوسيله ناپلئون بكار برده مي شد منتها شرايط فعلي ديگه يه اصطلاح عام گرديده. بعضيا بهش ميگن eau fraiche. از كليه گونه هاي ديگه ارزونتره و درصد مواد معطرش هم كمتره (حدود 4 درصد).
ساير اثاثيه معطر رو ميشه در مقام‌هاي بعدي قرار اعطا كرد. براي مثال افترشيو، دئودورانت، ژل حموم، لوسيون تن و غيره.
معيار دوام بو رو تن هر شخص علاوه بر مدل بو به مختصات پوست اون فرد هم بستگي داره. كلا كسايي كه پوستشون پر‌نور و خشكه بوي بو رو كمتر نگه ميدارن تا كسايي كه پوست چرب دارن. زيرا پوست چرب رطوبتي داره كه مواد معطر رو در خودش نگه ميداره. يه پارامتر ديگه‌‌اي هم كه است ph يا اين كه اسيديته پوست هر كسه كه اونم روي دوام بوي رايحه تاثير داره.
خريد رايحه بهتر ميباشد